قضاوت، یک تجاوز خاموش به حقیقت

در جهانی که هر روایت، داوری تازه‌ای می‌زاید، حقیقت زیر پای قضاوت‌های شتاب‌زده دفن می‌شود. آیا هنوز می‌توان از قضاوت بی‌طرف سخن گفت؟صادق پنجه‌ای، وکیل پایه‌یک دادگستری، در یادداشتی با عنوان «قضاوت یک تجاوز» با نگاهی فلسفی و حقوقی به پدیده‌ی داوری‌های عمومی در پرونده‌های حساس، از جمله ماجرای اتهام تجاوز یک بازیگر به دختری جوان، می‌نویسد: در دنیای امروز هیچ روایتی از قضاوت خالی نیست. به تعبیر نیچه، «هیچ حقیقتی وجود ندارد، تنها تفسیرهاست». او تأکید می‌کند که در عرصه‌ی حقوق، حقیقت هرگز در تمامیت خود آشکار نمی‌شود، بلکه آنچه رأی قضایی را می‌سازد ادله‌ی موجود است، نه ذات عدالت. از همین روست که در بسیاری از پرونده‌ها، طرفین می‌کوشند روایت خود از حقیقت را جعل و مصادره کنند. پنجه‌ای در پایان می‌پرسد: آیا قضاوت بی‌طرفی وجود دارد؟ قضاوتی شبیه خورشید و ماه که تنها می‌تابند و می‌روند، بی‌آنکه جانب بگیرند؟ یا آن‌گونه که در زندگی می‌بینیم، هر قضاوت، تجاوزی آرام است به حقیقتی که شاید هرگز برملا نشود.